Uitrusten in Fontaine Bleau
Na het inleveren van mijn eerste versie van mijn scriptie, fiets ik om 01.00 naar huis, omdat ik de volgende ochtend voor drie dagen naar Bleau ga. Ja inderdaad Fontaine Bleau... Daar ben ik al heel lang niet geweest. Maar je moet overal voor open staan uiteraard. Op spleten jacht in het franse boulder gebied.
Zo vonden we in het blauwe parcour een prachtige offwith/squeeze chimney. Toen ik er langs liep viel mijn oog er gelijk op. Na wat twijfels wou ik het toch proberen. Er zat zo veel modder in en ze was nog zo vochtig van alle onweer die afgelopen nacht was over getrokken, dat het er als een echte monster uitzag. Toen ik mijn eerste chicken wing er in legte, hoorde ik het soppen en schuimen onder mijn hand. Eerst maar eens goed poetsen. Dit maakte een wereld van verschil. Uiteindelijk kwam ik er in en na een aantal keer omdraaien, verschillende ledematen proberen te verklemmen, uithijgen en weer door vechten, stond ik bovenop. Nu was ik de monster en zat totaal onder de modder. Met een grote grijns op m'n gezicht keek ik toe hoe Herrie zich omhoog vechten. Offwith klimmen is net als boxen... Het kost enorm wel kracht maar het vereist ook enorm veel techniek. Hoe beter je techniek, hoe meer het er uitziet als of het weinig kracht kost. Maar het kost ontzettend veel kracht. FANTASTISCH!!! en owja het was een 4c.
Zo vonden we in het blauwe parcour een prachtige offwith/squeeze chimney. Toen ik er langs liep viel mijn oog er gelijk op. Na wat twijfels wou ik het toch proberen. Er zat zo veel modder in en ze was nog zo vochtig van alle onweer die afgelopen nacht was over getrokken, dat het er als een echte monster uitzag. Toen ik mijn eerste chicken wing er in legte, hoorde ik het soppen en schuimen onder mijn hand. Eerst maar eens goed poetsen. Dit maakte een wereld van verschil. Uiteindelijk kwam ik er in en na een aantal keer omdraaien, verschillende ledematen proberen te verklemmen, uithijgen en weer door vechten, stond ik bovenop. Nu was ik de monster en zat totaal onder de modder. Met een grote grijns op m'n gezicht keek ik toe hoe Herrie zich omhoog vechten. Offwith klimmen is net als boxen... Het kost enorm wel kracht maar het vereist ook enorm veel techniek. Hoe beter je techniek, hoe meer het er uitziet als of het weinig kracht kost. Maar het kost ontzettend veel kracht. FANTASTISCH!!! en owja het was een 4c.
De moeilijkste boulder die ik heb gedaan dit weekend, bestond uit een dakje, waarna je in een vingerslotje door moest trekken en uit moest klimmen. Ik hou er van om naar mijn vingers te hangen. Na een paar pogingen had ik hem. Super gaaf!
Maar het echte vingerspleetje werd ergens anders gevonden. Doordat ik wat kleiner ben dan Herrie moest ik het anders oplossen, maar het lukte. Vanuit een ondergreepje naar een schouder pas en dan de spleet in. Heel netjes de vinger verklemming leggen en dan snel naar de hand verklemming en de grote bak. Na heel wat pogingen in de brandende zon, sta ik vol geluk op het boulderblok. Wat is het toch fijn om te jammen!
Maar geen bezoek aan Bleau gaat zonder een poging goed aan randjes te trekken. De kleinste randjes vind je hier en zodra je je voetenwerk hebt uitgewerkt, blijkt het ineens allemaal mogelijk te zijn. Helaas was ik afgeschreven voor de dag en ben ik niet hoger gekomen dan de greep onder de top. Maar ik ben blij dat ik me nog aan randjes kan vasthouden.
En uiteraard werd er ook nog aandacht bestaat aan andere boulders. En een kort bezoekje aan het paleis van Fontaine Bleau. Het was een prachtig weekend om alle stress van de scriptie achter me te laten.
Met grote dank aan Herrie Heckmann aan de prachtige foto's.